Το Κατιρλί ήταν ένα μικρό, ελληνόφωνο χωριό στα παράλια της Προποντίδας. Οι κάτοικοί του, όπως και ο ευρύτερος πληθυσμός των Μικρασιατών, μετακινήθηκαν στον Ελλαδικό χώρο άλλοτε θεσμικά κι οργανωμένα κι άλλοτε άτακτα. Οι παράλιοι οικισμοί μεταφέρθηκαν ως επί το πλείστον σε αντίστοιχους τόπους, προκειμένου να ξεκινήσουν τη νέα τους ζωή με τρόπο οικείο στα φέροντα ήθη τους. Στην πλειοψηφία τους οι Κατιρλιώτες έφτασαν στην ηπειρωτική Ελλάδα δια θαλάσσης, με τα καΐκια τους. Ένας από τους αστικούς θρύλους θέλει τις γυναίκες του χωριού καθημερινά φροντισμένες, με χαρακτηριστική αδυναμία στα υποδήματα με τακούνια. Τα πρώτα χρόνια της νέας τους ζωής υπήρξαν τραχιά και κοπιαστικά, όπως η ζωή κάθε πρόσφυγα. Τα τακουνάκια του Κατιρλί, αποτίουν φόρο τιμής στους μετακινούμενους πληθυσμούς του Κόσμου.
