Η αρχαία λέξη Φορτίο υπονοεί φόρτωμα, ναύλο, βάρος ή αποσκευή ή, στην περίπτωση των Πριμαρολίων, ένα πολύτιμο φορτίο. Η σταφίδα κερδίζει το όνομα μαύρος χρυσός καθώς ταξιδεύει σε μακρινά μέρη απορροφώντας τις ελπίδες ανθρώπων που εργάζονται σκληρά, οι οποίοι ξεφεύγοντας από την κακουχία φτάνουν σε ένα καλύτερο και πιο πλούσιο μέλλον. Κι ο πηλός έχει χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια για τη μεταφορά πολύτιμων φορτίων. Κρασί και λάδι μεταφέρονταν σε πήλινα πιθάρια και αμφορείς πέρα απ’ τη θάλασσα σε τόπους μακρινούς. Στην Οδύσσεια (Α’ 184-5) ο Όμηρος αναφέρεται στη θάλασσα ως «οίνοψ πόντος», που έχει κατά καιρούς αποδοθεί ως σκουρόχρωμο, αφρισμένο ή και κρασάτο πέλαγος. Στο Βρετανικό Μουσείο υπάρχουν πολλά αρχαιοελληνικά πήλινα σκεύη, τα οποία είχαν αρχικά κατασκευαστεί για να συνοδεύσουν τις ψυχές των νεκρών στο ταξίδι τους στο Κάτω Κόσμο. Το έργο Φορτίο δημιουργεί ένα νέο στόλο πήλινων βαρκών που πλέουν στον οίνοπα πόντο του μαύρου χρυσού έτοιμες για ένα ακόμα ταξίδι.
