Στη φυτολογία η ταξινομία είναι το σύστημα που χρησιμοποιείται για την αναγνώριση, περιγραφή, κατηγοριοποίηση και ονομασία φυτών. Στα πλαίσια της ιστορίας της βοτανικής τέχνης, η ταξινομία αποτελεί χρήσιμη μεταφορά για τις διαφορετικές μορφές της καλλιτεχνικής αντιπροσώπευσης. Το έργο Ταξινομία αντικατοπτρίζει και επεκτείνει αυτή τη διερεύνηση της βοτανικής ποικιλότητας και της καλλιτεχνικής αντιπροσώπευσης. Η σοφίτα μετατρέπεται σε χώρο αποθήκευσης μιας συλλογής δειγμάτων. Χρησιμοποιώντας ένα ρολό στρατσόχαρτο από το εγκαταλειμμένο εργοστάσιο χαρτοποιίας στο λιμάνι, ένα εκτενές σχέδιο με μελάνι, που απεικονίζει τα περιπλεκόμενα κλαδιά των αμπελώνων, εξαπλώνεται στο χώρο καθρεφτίζοντας το δίκτυο των αμπελώνων που περικυκλώνει τους λόφους γύρω απ’ την πόλη. Άλλες εικόνες, που δημιουργήθηκαν από την εξέταση της χλωρίδας των αμπελώνων μέσα από μικροσκόπιο, κρέμονται από τα δοκάρια. Οι μπλε κυανοτυπίες εξερευνούν μία από τις παλιότερες φωτογραφικές διαδικασίες για τη δημιουργία σχεδίων σε αμπελόφυλλα. Χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικά μικροσκόπια σάρωσης, οι σύνθετες δομές των χρωματιστών κόκκων γύρης από τοπικά λουλούδια μοιάζουν με φυσικά κοσμήματα.
Πρόσθετες πληροφορίες: Ελληνική Χλωρίδα
Η μελέτη των φυτών στην Ελλάδα έχει μακρά και σημαντική ιστορία η οποία χρονολογείται από τον καιρό του βοτανολόγου και φαρμακολόγου Διοσκουρίδη του Πεδάνιου, ο οποίος δημοσίευσε την πεντάτομη εγκυκλοπαίδεια Περὶ ὕλης ἰατρικῆς πριν από σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια. Στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα ο εικονογράφος Φραντς Μπάουερ συνόδευσε τον Βρετανό φυτολόγο Τζον Σίμπθορπ σε δύο βοτανολογικές επισκέψεις του στην Ελλάδα. Οι επισκέψεις αυτές οδήγησαν στη δημοσίευση του σημαντικού βιβλίου Ελληνική Χλωρίδα (1806-1840). Στο δεύτερο ταξίδι του ο Σίμπθορπ πέρασε από το Αίγιο στο δρόμο για τη Ζάκυνθο, την Κέρκυρα και τέλος το Λονδίνο, ακολουθώντας τη διαδρομή που έκαναν πολλά από τα πλοία που μετέφεραν τη σταφίδα στην Αγγλία.
