Το φιλμ Intimate letters είναι μια ποιητική αλληγορία, που ξεδιπλώνει και συνενώνει δύο ιστορίες. Μέσα από την φανταστική βιογραφία και το παράδοξο όραμα μιας γυναίκας για έναν κήπο, παρακολουθούμε την ιστορία της Χαρτοποιίας Αιγίου, μίας από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ελλάδας του 20ου αιώνα.
Η Χαρτοποιία, που ιδρύθηκε το 1924, αποτέλεσε πυρήνα βιομηχανικής, εμπορικής δραστηριότητας καθώς και αναπτυξιακό κέντρο για την ευρύτερη περιοχή. Παρήγαγε χαρτί γραφής και τυπογραφικό, ταχυδρομικούς φακέλους, ευρετήρια, τετράδια, ημερολόγια, χαρτιά περιτυλίγματος. Από το 1930 έως το 1960 η επιχείρηση άνθισε απροσδόκητα φτάνοντας να χαρακτηριστεί ως ο μεγαλύτερος χαρτοποιητικός οργανισμός της Ανατολής λίγο πριν ξεκινήσει η περιπετειώδης περίοδος οικονομικής παρακμής που οδήγησε στο οριστικό κλείσιμο το 1991.
Μέσα από μια περιήγηση στον χώρο παρακολουθούμε μια απρόβλεπτη και ψυχολογικά φορτισμένη αφήγηση που χτίζεται με δάνεια ιστορικών στοιχείων, αρχειακού υλικού αλλά και παραμελημένων ευρημάτων του χώρου.
Ισορροπώντας ανάμεσα σ’ ένα αίσθημα ψυχολογικής βύθισης και αποπροσανατολισμού τίθενται ερωτήματα για τη σχέση με τον εαυτό και την επιθυμία σε συνάρτηση με την πραγματικότητα και την ιστορία. Ταυτόχρονα, μια πληθώρα πλάνων αντιφατικού ρυθμού δημιουργεί έναν κινηματογραφικό χώρο όπου τα όρια συνεχώς μεταβάλλονται, προβάλλοντας μία ανεκπλήρωτη αίσθηση προσδοκίας.
Οι συνειρμοί μεταξύ εικόνας, ήχου και κειμένου γεννούν μια περιρρέουσα αβεβαιότητα και ένα αίσθημα ασυμμετρίας μεταξύ επιθυμίας και ενοχής, ασφάλειας και απειλής, δυνατότητας και αδιεξόδου, όλα παγιδευμένα σ’ έναν φαύλο κύκλο.
