Ο Γιάννης Κρανιδιώτης (1974) είναι ένας καλλιτέχνης το έργο του οποίου διερευνά τη σχέση μεταξύ επιστήμης και τέχνης, χρησιμοποιώντας κυρίως το φως, την κίνηση και τον ήχο, για τη δημιουργία χώρων και εμπειριών όπου όλα αυτά τα στοιχεία συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν. Τον ενδιαφέρουν φυσικά φαινόμενα, όπως η αρμονική ταλάντωση, η φυσική επαναληψιμότητα και η κυματική, αλλά και η διερεύνηση και επεξεργασία επιστημονικών δεδομένων, όπως, για παράδειγμα, τα χαρακτηριστικά των νέων εξωπλανητών ή οι ιδιότητες του ηλιακού ανέμου. Η αυξανόμενη ρύπανση του πλανήτη με πλαστικό και οι επιπτώσεις στη θάλασσα και στο περιβάλλον είναι επίσης θέματα που επηρεάζουν την πρακτική του. Πολλά από τα έργα του ενσωματώνουν κίνηση και αλληλεπίδραση, ενώ άλλα περιλαμβάνουν μεθόδους επεξεργασίας δεδομένων και ηχοποίησης. Αυτό απαιτεί διεπιστημονική εργασία με ήχο, εικαστικές τέχνες, κωδικοποίηση, ηλεκτρονικά και φυσική. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Πατρών και Οπτική (M.Sc.) στο Πανεπιστήμιο του Essex.
